Szawuot jest rocznicą otrzymania Tory na Górze Synaj. Jest to drugie z trzech świąt (Pesach jest pierwszym zaś Sukot trzecim)w dokładnie pięćdziesiąt dni po drugim dniu Pesachu.

Jest to święto biblijne ze specyficznymi modlitwami, zapalaniem świec i kiduszem. W trakcie tego święta nie idziemy do pracy, nie prowadzimy samochodu, nie piszemy ani nie włączamy lub wyłączamy żadnych elektrycznych przyrządów. Wolno nam natomiast gotować i nosić rzeczy na zewnątrz domu.

Samo słowo „Szawuot” znaczy „tygodnie”; oznacza to siedem tygodni liczenia okresu pomiędzy Pesachem a Szawuot. W ciągu tych siedmiu tygodni, Żydzi oczyszczali się z pozostałości i skażeń niewoli egipskiej przeistaczając się w święty naród gotowy do wstąpienia do wiecznego przymierza z Bogiem za pomocą Tory.

W tym dniu otrzymaliśmy podarek z Nieba. Byłoby to niemożliwe przy pomocy jedynie naszych wrodzonych zdolności. Otrzymaliśmy mozliwość osiągnięcia a nawet dotknięcia Siły Wyższej, a nie tylko bycia ludźmi cywilizowanymi, możliwość wzniesienia się na szczyty Sił Nadprzyrodzonych bez ograniczeń natury.

Przed nadaniem nam Tory byliśmy rodziną i społecznością, natomiast doznanie Synajskie związało nas w nowy rodzaj jednostki zwanej Żydami lub Narodem Wybranym. Przyrównuje się ten dzień do dnia naszego ślubu, bowiem pod okapem ślubnym Góry Synaj, Bóg się z nami zaręczył. Bóg obiecał nam Swoją wieczną opiekę, my zaś zobowiązaliśmy się ku wieczej lojalności do Niego.

Co roku w święta Szawuot odtwarzamy ten historyczny moment: Bóg daje nam Torę, a my ponownie przyjmujemy, akceptujemy Ją i poświadczamy naszą wierność.